Wie?
De volgende mannen waren mee (ook al hadden de meesten geen baarden): Aaron Geleyn, Alex, Daniël Rogge, Dimitri Engels, Elias Rogge, Elias Vanderstuyft, Jef Geleyn, Jeroen Geleyn, Jonas Geleyn, Louis Geleyn, Paul Jordan, Maurice Geleyn, Sem Geleyn, Simeon Jordan en Ward Rogge.
Waar?
In het huisje van Eric en Maité in de Ardennen (Bourseigne-Vieille)
Wanneer?
Zaterdag 30 en zondag 31 Maart met een verloren uur slaap.
Wat?
Een weekend voor mannen onder elkaar. Stenen scherpen stenen en zo kunnen broeders dat onder elkaar ook doen. Om dit gebeuren wat richting te geven hielden we een grote clanstrijd waarbij elke deelnemer punten kon verzamelen voor zijn clan aan de hand van verschillende spelletjes.
Mannen op weekend, er kan al eens vlugger een accidentje gebeuren en zelfs met een EHBO kist bij de hand kan het geen kwaad God om bescherming te vragen. We starten de zaterdag met het lezen van Psalm 91.
Een grote wandeling is het eerste wat op onze agenda staat. Elias Rogge, die ik voor de rest van het verhaal de kleine Elias zal noemen om hem te onderscheidden van Elias Vanderstuyft, merkte al vlug dat zijn kleine beentjes die grote mannen niet konden bijbenen. Wie klein is moet slim zijn en het duurde niet lang of hij wist zich te stationeren op de schouders van de groteren en sterkeren onder ons.
Af en toe hielden we halt voor een spelletje. Het eerste spelletje was ‘potteke stamp’. Een verstopspelletje waarbij die gevonden zijn door de zoeker terug kunnen bevrijd worden. Door een bliksemactie van Paul haalden de Jordans al vlug wat punten binnen. Ook de Geleyns van zowel de Jonas- als de Jeroentak wisten wat punten te verzamelen.
Na afloop probeerde kleine Elias wat punten binnen te halen voor de Roggeclan door Dimitri uit te dagen tot een duel steenwerpen. Iets wat jammerlijk faalde want ook al was het steentje dat zijn papa hem gaf honderd keer kleiner dan dat van Dimitri, deze laatste zijn kracht komt in de buurt van Simson.
Na dit spel wandelden we verder en plots komt Alex me zeggen dat hij zojuist een echt hert heeft gezien. Niet veel later wordt deze ontdekking overtroffen door een horde everzwijnen (meer dan 10!) die de helling opstormen en daarbij enkele meters voor ons, ons pad kruisen. Een hinde kwam gelijktijdig de helling afgerend. Een echte wauw-ervaring!
Op zoek naar een plaats om te eten vonden we er niet beter op om het lot uit te dagen en ons neer te zetten vlakbij een modderig riviertje. Het duurde dan ook niet lang of de jongens die hun eerste boterham achter de kiezen hadden, gingen evenwichtsoefeningen doen boven het water. Het mag een wonder heten dat geen van hen erin is gevallen.
Her en der vonden we stokken die door één of ander dier heel kunstig waren bewerkt. Alex wist menig jonge ziel ervan te overtuigen dat ze gemaakt waren door de inboorlingen van het woud. Gelukkig dat Jef de humor van Alex al lang door heeft.
Na de wandeling kwamen we terug bij het huisje aan en kregen we een kwartiertje pauze om aan het volgende spel te beginnen. Boogschieten maar dan met pijlen met een rubberen bol als punt.
In het eerste onderdeel moesten de schutters om ter meest bekertjes gevuld met water van éénen goeden afstand omverschieten. Daniël en Alex bewezen de betere schutters te zijn. Voor het tweede onderdeel werden de helmen opgezet want nu zou een ware veldslag volgen tussen de jongens en de mannen. Eén klein detail. Alleen de jongens kregen pijlen. De mannen moesten het zien te doen met pijlen die op hen werden afgeschoten. Generaal Jef leidde zijn troepen naar een klinkende overwinning. Vele andere spelletjes volgden en op het einde van de namiddag lagen de meeste ‘groten’ uitgeput op het gras. De kleineren onder ons daarentegen bleken onuitputbaar. Een pijl bleek verloren en ondanks de belofte van bonuspunten wist niemand hem te vinden.[1]
Een vieruurtje volgde, wat tijd om vrij te spelen en je voor te bereiden voor de Dag des Heren.
Tijdens het gebed voor de Dag des Heren leerde Paul ons ‘kijken’ naar het verhaal van de verloren zoon aan de hand van het bekende schilderij van Rembrandt. Een verhaal dat vele onder ons denken te kennen maar toch nog altijd weet te verrassen. Daarna deelde elk van ons iets waarvoor we God dankbaar zijn.
Na het lekkere avondeten volgde er nog wat avondentertainment aan de hand van gezelschapspelen waarmee nog steeds punten konden worden verdiend voor de grote clanstrijd. Het haardvuur werd ook ontstoken en de marshmallows werden gesmaakt. Na een goed gevulde dag gingen de meesten onder ons moegestreden en tevreden vroeg naar bed.
De zondag ontwaakten we in het besef dat een uur was weggeknipt door de wisseling naar het zomeruur. Koffiekoeken brachten hier echter troost en Dimitri beslechtte menig conflict hierover door op de wijze van koning Salomo elke koffiekoek in twee te delen.
Voor de misviering gingen we naar de Tiberiadegemeenschap die niet zo ver daarvandaan gevestigd is. Na de mis volgde het afscheid en de puntentelling.
Om te voorkomen dat zij die met hun clan niet zo talrijk aanwezig waren benadeeld werden, werd steeds het gemiddelde genomen. De Geleynclan tak Jonas had bijvoorbeeld veel punten gewonnen maar doordat Jonas de zaterdagnamiddag lag te slapen wist Alex voor zijn clan de overwinning binnen te halen. Als prijs mag hij gratis everzwijnen gaan jagen in de Ardennen. ;)
[1] Hij lag nog in de eigen tuin en werd triomfantelijk gevonden door kleine Pieter…